opulence?

ada apa dgn pavilion?

nothing. aha. yala2. msti la ada mcm2. macam2 barangan branded dan international ada kt ctu. drpd yg aku penah dgq, smpai la yg aku xpnah dgq, suma ada kt pavilion. mulanya, agak excited gak la nk p pavilion. sebab aku x penah lagik p sblm nih. p kali nih pn dgn satu bus. bus intec plak tuh. bus intec drop off depan pavilion. wowo. org len drop off dgn merz. kami didrop-offkan dgn bus intec. hebat x hebat.

kedatangan kami disambut dgn security yg pasan hebat nk mati. security ja ponk. maap pd security2 yg laen. sy bkn menghina kamu semua. cuma sy sgtlah hangin dgn security pavilion nih. ok, fine. kitorg dtg dgn bus jaa. tah la. sy sorg ja ka yg pasan atau memang security tuh sgt mengjengkelkan. kami ada projek utk alevel exam. wat display window utk brg2 branded nih. of kos la kami perlukan gmbaq2 sbg bhn rujukan. tetapi hampeh. security tuh pandang slek ja bila kami mula nk amek2 gmbq. kejadahnya kamu? kami wat kerja. bukan suka2 ja nk tngkap gmbaq x ketahuan hala. ok. emo seketika. emo. emo.

x cukup dgn security kt luaq, kt dlm pn lebeh krg sama. tp bukan security la. pekerja2 kt kedai tuh yg sgt menjengkelkan. kami masok la dlm kedai nih. tod's x salah aku. just nk tgk2 like a customer. dat what mr zaidi asked us to do. pretend like u want to buy it. tp sgt2 la menyakitkan ati bila kami just masok dan kuaq bgtu saja then pekerja tuh senyum2(like sinis one) time kami kuaq x beli apa dr kedai depa. oh please...... barang2 tuh xdak lawa sgt ponk. x tringin aku nk beli. harharhar. sepatotnya, aku bawak a man yg very -very old punya, n wears coat. cm smart2 gitu. msti depa x pndg slek pnya. depa ingt aku ada sugar daddy. ha.ha.ha.

dh penat jalan2 sekadar cuci mata kt dlm pavilion tuh, kami pn kena la berkumpul sblm balek. mesti la penat kan, sepetangan jalan2 kt ctu. kt tmpt kami tggu tuh, bangku dh penuh budak2 laki duduk. then, ada la cm tempat tanam pokok. kami ingt nk tenggek2 kt ctu smntra tggu bus. sbb td org len lepak ctu ok ja. lgpn, wktu tuh ada dua mamat bangla ka, myamar ka tah, dok lepak kt ctu gak. tp aku nmpk la, security dok aim ja kami dr jaoh. nk tggu kami dok ctu, then dtg halau2. bayangkan. wktu dua mamat bangla tuh duduk dia x kata pa ponk. even sblm tuh skumpulan arab lepak ctu pn dia wat x kesah. tiba2 bila kami nk mendarat ja punggung kami kt ctu(duduk pn belom lg kot), dia cepat2 dtg, 'xleh duk cni, xleh duk cni'. apahal la pakcik nih. apa masalah dia ha? awat dia x tegoq pn mamat bangla yg dh duduk lama dh kt ctu tuh? nk aim kamii jugak. ergh2. nyampahnya. xdak mood dh aku mahu pergi pavilion. cm hampeh. baek pergi sogo. mcm2 sale ada. ha.ha.ha. x kebuloq pn nk beli brg kt ctu. wek. sgt emo. emo lg. ergh2.

so, apa aku dpt drpd pavilion? opulence? erm, annoying.. ha.ha.

kenapa ya?

kenapa ya? kenapa perlu mnjadik dewasa? kenapa perlu pikiaq benda yg org dewasa kena pikiaq? kenapa xleh just bangun pagi, nk p skolah jumpa kwn2. blajaq sngguh2, past exam. tp main, tetap main. kwn, macam2 kawan. laki pompuan x kesah. gelak2. gadoh2. tp x keyiau. kununnya kuat. tapi skrg, x gadoh ponk dh keyiau. bnda kecik pon mdh sgt keyiau. mana kanak2 yg kununnya kuat dulu? hurm. susah. nk kwn pn dh susah. susah la. kenapa xleh jd cm dulu eh?

hurm. semakin meningkat umoq, semakin rs nk jd kanak2 balek. smakin byk masalah, smakin rs jd kanak2 syoq, xdak mslh. sy nak carik2 kanak2 perempuan yg cumei(ehem, pasan seketika) dan sgt kuat sewktu dulu. gadoh ngn kwn xdak nk keyiau. mn kanak2 perempuan tuh? sdh hilang ditelan zaman kah? kenapa ya?

sy gembira mnjadik dewasa. cuma kdg2 rs kechewa mnjadik dewasa. aish. x reti bersyukur la ang nih, filzah. huhu. ya. bersyukur mnjadik dewasa. bersyukur sbb msh ada mslh. mslh membuat kita lebeh mengenal erti hidup. mengajar kita lebeh kuat. mungkin dgn mslh2 ini, lama2 kanak2 perempuan yg cumei dan sgt kuat itu akan muncul kembali. filzah, be strong, my dear.. be strong.

ya. saya kuat. tdkan, sy bawak projek art saya yg sgt berat. bayangkan membawa papan yg sgt tebal dan 4 keping cermin. sgt berat i tell u. semua org cuba mengangkatnya. ternyata mereka tidak dpt membawa ke mana2. sdh terbukti bnda itu sgt berat. sampaikan sorg klasmet sy laki tlg nk angkatkan utk sy.(thanx, tobab :)) dan terbukti, walopon dgn keperkasaannya itu, dia mengakui bhwasanya benda itu berat. but sy buleh angkat bw trun dr tngkat 5, nek tingkat 3 dan bw nek tngkat 5 balek. wah. saya kuat. ya. saya kuat. (err, jgn riak. jgn riak. sesgguhnya Allah maha perkasa. insap. insap)

err. macam dh larik topik la bukan? aha. kenapa ya?

notakakiku:i have no idea what im talking about. aha. cuma tringt ja td sy ada tnya kt kwn kot, "knapa xleh jd cm dulu?" dan dgn mudah dia menjawab, "leh jek(pnggunaan singkatan yg menyampahkan saya)". eleh. ckp senang la. cuba ang wat tgk. ok. emo seketika. emo. emo.

simptom kedewasaan?

adakah ini simptom2 kedewasaan? hee. malu nk ceta. tp rsnya xdak sapa nk baca sgt kot. lgpon saya pnya blog. nak tulis gak. krukru.

sebenarnya, entah knapa, sy kerap kali terpikir soal kahwin(wah, ejaan baku ari ni). ya. kahwin. kdg2 dok pikiaq, dgn sapa la aku kawen nnt. bila la agaknya aku nk kawen. ada ka org nk masok minang aku? tgk2 jd anak dara tua ja. kahkahkah. err, nauzubillah minzalik. tp tuh la. mungkin bila dh nk dekat 20 taon nih kot, dh mula nk pk pasal kawen. gataikah aku? kahkahkah. xdak la. fitrah manusia, tambah2 lagik sbg sorg pompuan, msti agak riso jika lambat berkahwen. my cousin punya anak, u know, dh kawen. u know, dia kawen taon lepas. u know umoq dia bapa? 19 taon time dia kawen. ya. taon nih umoq dia bru 20. sama ng saya o00o. tp dia sudah ada anak sorg. dia punya anak, u know, pggl saya tok lang. (cuba kira brapa byk u know yg ada?) aiyoh. sy sdh mnjd nenek ketika masih suci muda remaja. bukankah sgt kool. kahkahkah. tp sy tidak mahu hanya mmpunyai cucu yg bukan dr hsil drh dgng snirik. err. mcm dh kurang sopan ja entri nih. ok. cut.

sebenarnya, saya dulu penah wat planning. time drjh 6. wahah. kecik2 dh pndai plan masa depan. tp benar. sy sdh agak merancang masa depan sy ketika itu, yg rsnya x bapa nk besh bila sy pk2 balek. aha. sbnarnya, dulu, saya, erm, menyimpan prasaan(kahkahkah. imagine, time tuh baru 12 taon. tp dh gatai) trhadap sorg kanak2 lelaki jejaka ini. haha. jd, sy telah membuat keputusan yg agak tidak masok dek akal pd ketika itu iaitu utk menggu jejaka ini. okeh. gelak lah kalo mahu. oleh sbb itu, sy telah memplanning, kununnya la, utk berkahwin pd usia 29 taon supaya apabila sy sdh mendpt degree dan memulakan kerja, sy akan berjmpa smula dgn lelaki ini di tmpat kerja yg sama. kahkahkah. sgt tidak masok akal. dh la lambat gilak! kahkahkah. bru skrg sy tersedar bhwasanya umoq 29 taon tuh sgtlah lmbt bg sorg wanita itu utk berkahwin. arakian pd ketika ini pn sy sdh merasa bahang ingin berkawen. err. entri ni sgt memalukan lah. trasa pipiku panas2. cut lagik.

sesungguhnya telah Allah tetapkan alam ini berpasang-pasangan. malam dan siang. langit dan bumi. kanan dan kiri. atas dan bawah, serta lelaki dan perempuan. erm. kena yakin yg akan ada juga jodoh yg sdh ditetapkan utk kita. sbg hambanya, berdoalah supaya dijodohkan dgn baek. amiin. sy serahkan suma urusan ini kepadaNya. skrg dh rs lega bila dh luahkan sedikit prasaan ini. kahkahkah. sy harus memikirkan study. study come first. blajaq, blajaq dan blajaq. jgn hampakan mak ayah. nak jd anak yg solehah, amiin. nnt bru tggu org masok minang. kahkahkah. teman-teman, doakan saya. (x malu sungguh. :P)

hehe. akhernya entri ini kembali kepada jalan yg benar. rasanya x salah nk pikir soal kawen. tp kena pandai kawal. jgn smpai mempengaruhi diri sgt. insyaAllah, sumanya akan berjalan dgn lancar. amiin.

skrg, masa utk critical thingking. erm, apakah kesimpulan drpd entri ini? mari meminangku? kahkahkah. xdak lah. erm.. cm xdak kesimpulan ja. kahkahkah.

sambung

bersambungkah?

erm. mari blajaq peribahasa lagik.
"habis madu sepah dibuang"
maknanya: dh dpt something yg lebeh baek, yg laen dilupakan

baek. sekarang buleh cantum ketiga-tiga peribahasa. sedangkan pantai lagikan berubah, inikan pula hatinya orang. menanam tebu dipinggir bibir. habis madu sepah dibuang.
maksudnya: hati orang memang buleh berubah-ubah walaupon setelah berkata-kata manis, tetapi apabila sudah dpt sesuatu yg lebeh baek, yg lama dilupakan.

nampak kaitan? pikir-pikir.

see. my blog also ilimiah what. aha. ada blajaq peribahasa melayu lagik. sapa dh paham makna peribahasa-peribahasa td, buleh la membuat ayat yg bagos-bagos. kalo ada peribahasa dlm ayat, ayat akan bertambah chantek. tp jgn pandai2 ubah peribahasa mcm karam singh walia. betol2 rosak. ibarat menanam timun tidak akan mendapat peria. kahkahkah. jgn tiru. jgn tiru. peribahasa nih rosak. kalo nak tiru, wat bg nmpk sedap sket. ibarat menanam durian tidak akan mendapat rambutan. hurm. nmpk lebeh sedap. (err...mr karam singh, sila kuaq skrg~! :P)

belajaq peribahasa

maleh nk tulis pjg2. dua entri aku dah hlg. bunguk punya conection. ringkas ja entri kali nih.

mari belajar peribahasa.

"sedangkan pantai lagikan berubah, inikan pula hatinya orang..."
makna: hati manusia memang mudah berubah-ubah.

"menanam tebu di pinggir bibir..."
makna: berkata-kata manis.

ada kaitan?

bersambung....